- Kamień w warunkach nadmorskich.
- Przyczyny wykwitów na piaskowcu krzemionkowym
- Jak czyścić piaskowiec?
- Jakie kleje stosować?
- Jaka powinna być odległość od płyty kamienia do ściany budynku?
- Jakie jest minimalne zamówienie?
- Czy kamienie posiadają certyfikaty?
- Czy wykonujemy usługi kompleksowo, montaż i kamień?
- Jaki jest średni czas realizacji?
- Jakie są standardowe formaty płyt?
- Jaka jest różnica pomiędzy slabami a płytami.
- Czy należy impregnować kamień Jak często?
- Czy piaskowiec nadaje się do stosowania na powierzchnie typu chodniki, podłogi?
- Jaka jest grubość płyty piaskowca przeznaczonej do klejenia, a jaka płyty pod montaż wentylowany?
- Czy kamień może być klejony bezpośrednio do izolacji lub styropianu?
- Do jakiej wysokości można przyklejać płyty z piaskowca?
- Czy piaskowiec pochodzenia hiszpańskiego jest odpowiednim materiałem w tej części Europy?
PIASKOWIEC – KAMIEŃ NATURALNY STOSOWANY
NA ZEWNĄTRZ
Niniejszy dokument zawiera charakterystykę wytrzymałości piaskowca krzemionkowego, produkowanego przez firmę „Areniscas de los Pinares Burgos-Soria, S.L.”, jako materiału przeznaczonego do budownictwa zewnętrznego w środowisku morskim.
Badania wytrzymałościowe zostały przeprowadzone we współpracy z Wydziałem Geologii (Katedra Petrologii i Geochemii) Uniwersytetu w Oviedo, pod kierunkiem dr Rosy Esbert Alemany.
Materiały zostały poddane badaniom właściwości i próbie starzenia w komorach klimatyzacyjnych, w sztucznie stworzonych warunkach naśladujących działanie czynników atmosferycznych i źródeł zanieczyszczeń, na jakie materiały te będą najczęściej wystawione. W atmosferze obszarów nadmorskich, w pobliżu morza, za istotne czynniki atmosferyczne przyjęto SO2 i aerozol morski.
OPIS MINERALOGICZNY PIASKOWCA POCHODZĄCEGO Z „ARENISCAS DE LOS PINARES”
Piaskowiec oferowany przez firmę Areniscas de los Pinares jest skałą osadową okruchową, o wysokiej zawartości kwarcu, skalenia i z fragmentami litycznymi. Sa to skały o różnej charakterystyce petrologicznej, od podszarogłazów (75-95% kwarcu monokrystalicznego) do piaskowców kwarcowych (>95% kwarcu monokrystalicznego).
Składniki te są bardzo odporne na działanie kwasów i zasad występujących powszechnie w atmosferze i w procesach budowlanych.
ODPORNOŚĆ NA AEROZOL MORSKI (NaCl) W CYKLACH
Badanie dotyczy wpływu aerozoli morskich powstających w atmosferze obszarów nadmorskich oraz wpływu soli w atmosferze przemysłowej. Uszkodzenia są powodowane przede wszystkim mechanicznie przez krystalizację soli oraz przez reakcje chemiczne soli ze składnikami mineralogicznymi materiału.
Jest to badanie według normy UNE-EN 14147 (PN-EN 14147:2004), polegające na poddaniu próbek oddziaływaniu mgły solnej generowanej przez roztwór 10% chlorku sodu w atmosferze nasycenia solą, w temperaturze 35C. Obejmuje 35 cykli, a każdy cykl- oddziaływanie mgły przez 4 godziny i 8 godzin suszenia.
Wyniki badania są podawane jako procentowa strata masy i uszkodzenia makroskopowe.
Badanie zostało przeprowadzone na piaskowcu Złoty Piaskowiec, ale jego wyniki można też odnieść do innych piaskowców krzemionkowych oferowanych przez firmę, ponieważ wyniki takich badań zależą od porowatości i składu. Pobrano dwa rodzaje próbek: A (z żyłkami) i B (bez żyłek).
W obu przypadkach nie stwierdzono istotnego oddziaływania soli, a utrata masy jest raczej skutkiem wypadania ziarna w mechanicznych procesach związanych z krystalizacją soli i z transportem próbek. Podczas oględzin wzrokowych nie stwierdzono osadów solnych na powierzchni ani niepożądanych reakcji chemicznych.
ODPORNOŚĆ NA SO2 W CYKLACH STARZENIA
Badanie według normy UNE-EN 13919 (PN-EN 13919), mające na celu analizę działania skoncentrowanych zanieczyszczeń gazowych, w tym przypadku SO2, w atmosferze przemysłowej i miejskiej, w obecności różnych warunków wilgotności i temperatury. Badanie przeprowadzono w stężeniu gazu 3 ppm, w temperaturze 25C, przy wilgotności względnej 90%.
W tym przypadku również stwierdzona utrata wagi nie ma znaczenia dla celu badania. Podczas oględzin wzrokowych nie zauważono plam, osadów soli ani niepożądanych reakcji.
TRWAŁOŚĆ – WNIOSKI
Zachowanie piaskowca krzemionkowego poddanego w cyklach oddziaływaniu mgły solnej można uznać za zadowalające, ponieważ materiał nie wchodzi w reakcje z mgłą solną ani z kwasem gazowym. Należy więc uznać piaskowiec z „Areniscas de los Pinares” za odpowiedni do wykorzystania jako materiał elewacyjny w strefie nadmorskiej.
PORADY DOTYCZĄCE KONSERWACJI MATERIAŁU W OTOCZENIU O WYSOKIEJ WILGOTNOŚCI
Rośliny porastają kamienie każdego typu. Procesowi temu sprzyjają miejsca, na które działa wysoka wilgotność otoczenia, ze względu na wystawę lub strefę geograficzną.
Mchy i porosty kolonizują powierzchnię materiału od strony zewnętrznej, przylegając do niego na nieznacznej głębokości. Porosty stanowią symbiozę grzybów i glonów, które uwalniają z minerałów substancje odżywcze.
Następnie kilkumilimetrową warstwą porastają mchy, które absorbują wilgoć i widocznie przyspieszają proces kolonizacji. Ich rozwój jest bardziej intensywny na powierzchniach o wystawie północnej i północno-zachodniej, gdzie wiatr jest bardziej zimny i wilgotny.
Ponieważ krzemionka i krzemiany są obojętne na działanie kwasów, piaskowiec jest odporny na działanie biologiczne. Nie można natomiast uniknąć kolonii mchów i porostów, dla których kamień jest naturalnym ekosystemem.
PROPONOWANE METODY PRZYGOTOWANIA I KONSERWACJI KAMIENIA NATURALNEGO
W zależności od klimatu w strefie, w której będzie kładziony piaskowiec, należy zastosować odpowiednie zabezpieczenia przed omówionym oddziaływaniem. W warunkach wysokiej wilgotności, w środowisku górskim, nadmorskim, należy stosować następujące metody, aby uniknąć zanieczyszczenia przez porosty.
Po zakończeniu układania materiału zaleca się zastosowanie impregnatu z biocydami, aby uniknąć skraplania wilgoci na powierzchni i rozwoju kolonii.
Jeżeli glony i porosty pojawiły się na materiale, należy postępować zgodnie z zaleceniami:
- Najpierw należy usunąć porosty z powierzchni materiału, w zaleśności od ich głębokości, wodą pod ciśnieniem, a w przypadku zaawansowanej kolonizacji przez szorowanie.
- Następnie, należy usunąć florę pozostającą w porach materiału używając preparatu biobójczego. Preparaty te są zazwyczaj roztworami na bazie chloru, przeznaczonymi do usuwania mikroorganizmów i mikroskopijnych zaczątków tego typu kolonii. Skutecznie dezynfekują materiał. Należy stosować je przed zabezpieczeniem.
- Po wyschnięciu materiału zaleca się zastosowanie impregnatu. Nie należy czekać zbyt długo przed stosowaniem impregnatu, ponieważ w warunkach stałej wilgotności grupy porostów mogą szybko rozpocząć kolonizację od nowa.
Działania te należy podejmować podczas pogody bezdeszczowej i wykonać bez długich przerw pomiędzy kolejnymi etapami.
WSTĘP: NAJWAŻNIEJSZE ZMIANY, NA JAKIE NARAŻONE SĄ SKAŁY
Kamień zazwyczaj nie wykazuje uszkodzeń w środowisku naturalnym, w stanie równowagi chemicznej, np. w kopalni odkrywkowej, z której pochodzi. Po wydobyciu materiału rozpoczyna się etap przetwarzania, czyli zmian fizycznych i chemicznych, które mają wpływ na jego wygląd i właściwości mechaniczne.
Najczęstsze przyczyny modyfikacji minerałów mineralnych:
Woda.
Woda jest główną przyczyną zmian, ponieważ reaguje z podłożem skalnym, rozpuszcza jego składniki i pełni wobec nich funkcję środka transportu. Zjawiska zamrażania i skraplania wody zwiększają objętość skały, a naprężenia powodowane przez lód od wewnątrz i w otworach kapilarnych mogą powodować pękanie skał. Cykle zamrażania/odmrażania są przyczyną rozwarstwiania minerałów. Skutki zamrażania zależą od objętości lodu, rodzaju skały i miejsca zamrażania.
Czynniki atmosferyczne
Czynniki atmosferyczne działają jako katalizatory reakcji i powodują nasilenie oddziaływania chemicznego wody. Od XIX wieku rozwój przemysłu i wzrost populacji ludzkiej powodują masową emisję pyłów do atmosfery.
Do najistotniejszych zanieczyszczeń należą: tlenki azotu, węgla i siarki, pochodzące ze spalania węglowodorów, metan emitowany przez nawozy i przy wypalaniu lasów, oraz gazy uwalniane podczas spalania odpadów stałych (Anguita, 1993).
„Choroba kamienia” to pojęcie tyleż popularne, co błędne i mylące [popularne w Hiszpanii, oryg. „mal de la piedra” – przypis tłumacza]. Nie można mówić o jakimś jednym rodzaju zniszczenia/wady minerału. Zazwyczaj mamy do czynienia z utratą materiału na skutek różnego rodzaju procesów. Skały wapienne ulegają złuszczeniu na skutek zanieczyszczeń w atmosferze - oddziela się wierzchnia warstwa wapienia i siarczanów. Proces łuszczenia został opisany przez Carbonell de Massy (1993).
Rodzaje deterioracji skał:
Łuszczenie wapienia.
Atmosfera zawiera dużę ilości CO2. W zależności od koncentracji tego gazu w atmosferze, występują różne stężenia gaz-para wodna, sprzyjające rozpuszczaniu bezwodnika w kroplach deszczu i powodujące zakwaszenie wody docierającej do skały. W przypadku skał pochodzenia węglowego, woda powoduje ich powolne rozpuszczanie w formie dwuwęglanu wapnia.
Podczas parowania wody następuje ponownie wytrącanie węglanów i na powierzchni skały powstaje złuszczona warstwa wapienia, która początkowo zwiększa jej twardość, ale w dłuższym czasie zatrzymuje wilgoć, ponieważ jest silniej związana od pozostałej części skały.
Łuszczenie siarczanu
Podobnie, jak w przypadku dwutlenku węgla, gazy zawierające tlenek i dwutlenek siarki rozpuszczają się w wodzie i opadają jako kwaśne deszcze, powodujące rozpuszczanie wapienia i wszystkich innych skał zawierających ziarna lub spoiwo pochodzenia węglowego.
Gips (uwodniony siarczan wapnia) łatwo poddaje się rozpuszczaniu i wietrzeniu. Na obszarach, na których występuje duże ilości NaCl (np. nadmorskich), powstaje dość silnie korozyjny siarczan sodu.
Wykwity
Są to białe plamy, powstające przez wytrącenie soli rozpuszczalnych podczas parowania wody na powierzchni skał porowatych. Sole mogą pochodzić z gleby, mogą wchodzić w skład samego minerału lub znajdować się w wodach podziemnych, w odchodach ptaków albo w zaprawach budowlanych. Zwykle są to chlorki, siarczany, azotany, węglany i zasady.
PRZYCZYNY WYKWITÓW NA PIASKOWCU KRZEMIONKOWYM
Piaskowiec znajdujący sie w „los Pinares” zawiera 85-95% kwarcu monokrystalicznego i polikrystalicznego, a takze skalenie i fragmenty innych minerałów, ktore sa nierozpuszczalne i nie ulegają starzeniu. W skłdzie tego piaskowca nie ma soli rozpuszczalnych.
Większość wykwitów na tego typu piaskowcu pochodzi z soli zawartej w opadach, pochodzącej z wód powierzchniowych, lub z soli transportowanych w otworach kapilarnych gleby, a w przypadku okładzin elewacyjnych częstym zjawiskiem jest wypływanie wody od wewnątrz na zewnątrz ścian. Natomiast 95% wykwitów przy pracach budowlanych to skutek soli wchodzącej w skład zaprawy. Opiszemy w skrócie proces wiązania cementu i składniki biorące udział w reakcji wytrącania soli.
Cement
Wszystkie rodzaje cementu zawierają krzemian trójwapniowy (alit), krzemian dwuwapniowy (belit), glinian trójwapniowy i czterowapniowy związek tlenku glinu i tlenku żelaza (brownmilleryt). Ten ostatni pełni funkcję katalizatora i wzmacnia beton.
Podczas wiązania cementu następują reakcje uwadniania:
Krzemian trójwapniowy
(CaO)3 SiO2 + 2H2O -- Ca2SiO4 H2O +Ca(OH)2
Krzemian dwuwapniowy
(CaO)3 SiO2 + 2H2O -- Ca2SiO4 H2O
Uwodniony krzemian wapnia nadaje cementowi sztywność. Podczas reakcji uwadniania alitu do uwodnionego krzemianu wapnia powstaje wodorotlenek wapnia - zasada łatwo rozpuszczalna w wodzie, przepływająca w całym wiązanym materiale. Wodorotlenek wapnia może przeniknąć przez strukturę krystaliczną cementu na jego powierzchnię, gdzie po odparowaniu krystalizuje się w postaci białych soli. Sól może zostać wchłonięta przez porowate mocowania w kontakcie z wiążącym cementem i ponownie wykwitać na powierzchni elewacji (na cegłach, płytkach, kamieniach ...)
Piaskowce można czyścić samodzielnie, chociaż należy to robić ostrożnie, bo ich delikatnć powierzchnię łatwo uszkodzić. Każdy nowy preparat czy technikę warto zawsze wypróbować w mniej widocznym miejscu, aby zobaczyć na ile zmieniają wygląd skały.
- Do usunięcia niewielkich, pojedynczych zabrudzeń wystarczy czyszczenie na sucho zwykłą gumką do ołówka lub twardą szczotką.
- Kiedy plamy są rozleglejsze, można użyć szczotki i wody z łagodnym detergentem.
- Plamy ze smarów i olejów wywabiamy przez przykładanie tamponów nasączonych benzyną ekstrakcyjną.
- Zielony nalot usuwa się z kamienia preparatami, które działają niszcząco na glony, grzyby, mchy i porosty jednocześnie. Środki chemiczne tego typu to na przykład: Algat, Boracol, Fungan - można je kupić w składach z materiałami budowlanymi i sklepach chemicznych. Preparaty nakładamy pędzlem lub wałkiem bezpośrednio na kamień, starając się nie chlapać dookoła. Po kilku godzinach resztki roślin zmywamy wodą lub zmiatamy. Wymienione preparaty zabezpieczają kamień także przed ponownym zarastaniem.
- Silne zabrudzenia i czarny nalot ("patynę"). Zabrudzenia spowodowane zanieczyszczeniem powietrza i kurzem przenikają często bardzo głęboko w piaskowiec, usunięcie tak zaawansowanych osadów może być bardzo ciężkie. Najlepiej usuwać je przez mechaniczne działanie za pomocą szlifierki tarczowej z nakładką o grubym ziarnie, dbając o to żeby nie uszkodzić powierzchni kamienia. Aby nie uszkodzić powierzchni warto wcześniej spróbować szlifowania na małym fragmencie za pomocą różnych tarczy. Alternatywnym rozwiązaniem do małych powierzchni jest zastosowanie innego kawałka tego samego piaskowca wraz z wodą. Piaskowanie może być stosowane pod warunkiem, że przeprowadzone jest przez fachowców.
- Sposób na wykwity solne. W trakcie mechanicznego czyszczenia piaskowca usuwane są też wykrystalizowane na jego powierzchni sole mineralne. Aby nie tylko je usunąć, ale też ograniczyć ich ponowne pojawianie się, można to zrobić w dosyć prosty, a skuteczny sposób. Odsolenie można osiągnąć zwilżając kamień wodą destylowaną, a następnie przykrywając jego powierzchnię wilgotnymi kompresami z ligniny, które pozostawia się do wyschnięcia. Należy zwracać uwagę na szczelne przyleganie okładów. Wysychanie musi odbywać się równomiernie i powoli, powierzchnia powinna zostać osłonięta przed działaniem promieni słonecznych i wiatru. Roztwór soli jest wyciągany z wnętrza kamienia na powierzchnię okładów.
- Skuteczność tego procesu zależy od wielu czynników: właściwości kapilarnych kamienia, stopnia zasolenia i rozkładu soli wewnątrz skały. Niekiedy konieczne jest kilkakrotne powtarzanie zabiegu, aby efekt odsalania był zadowalający.
Obecnie na rynku istnieje wiele rozwiązań pozwalających na klejenie piaskowca. Powszechnie dostępne w sklepach oraz hurtowaniach z materiałami budowlanymi, kleje przeznaczone do montażu kamieni naturlanych. Ważne żeby klej był elastyczny, należy bowiem wziąć pod uwagę że elewacja, tak jak i cały budynek pracuje. Istotną kwestią jest również zawartość dodatków w kleju, nawet minimalna zawartość dodadków zmienia jego parametry.
Odlegśość w fasadzie wentylowanej obliczana jest przez architektów, w zależności od typu oraz wagi izolacji oraz pozostawionej komory powietrza. Według tych parametrów obliczana jest waga, która jest Współczynnikiem Izolacji Termicznej budynku i musi zawierać się w wartościach określonych przez normy budowlane. Jakakolwiek zmiana grubości jednej z warst, wpływa na te obliczenia, dlatego powinno się działać według założonego projektu. Zalecana przestrzeń między izolacją a okładzina z kamienia to 2cm.
Jako właściciel kopalni piaskowca, firma Piaskowiec i Wapień jest w stanie wyprodukować niemal każdy format płyt pod warunkiem, że zamawiana ilość osiąga minimum 250m2. Dla klientów zainteresowanych zakupem mniejszej ilości kamienia mamy do zaoferowania płyty w standardowych formatach znajdujące sie na stanie w magazynie.
Wszystkie oferowane przez nas kamienie posiadają certyfikaty jakościowe oraz atesty wydane przez akredytowane laboratoria.
Jako włałciciel kopalni piaskowca oraz producent najróżniejszych elementów z tego surowca, firma stara się oferować swoim klientom najlepszy produkt oraz serwis mający na celu zaopatrzenie w towar. Na tą chwilę jednak firma Piaskowiec i Wapień nie zajmuje się montażem elewacji. Swoim klinetom zainteresowanym zakupem kompleksowej realizacji elewacji, proponujemy kontakt z firmami doświadczonymi w zakresie montażu kamienia naturalnego.
Czas realizacji zamówienia to 3 – 4 tygodnie od momentu akceptacji wyceny przygotowanej przez przedstawicieli firmy, do otrzymania przez klienta pierwszej ciężarówki kamienia. Przy większych zamówieniach sugerujemy wcześniejsze uprzedzenie o wielkości planowanego zamowienia oraz o grubości płyt, wówczas slaby przygotowane zostaną wcześniej i czas realizacji może zostać dodatkowo skrócony
Jako właściciel kopalni piaskowca firma Piaskowiec i Wapień jest w stanie wyprodukować niemal każdy format płyt pod warunkiem, że zamawiana ilość osiąga minimum 250m2. Dla klientów zainteresowanych zakupem mniejszej ilości kamienia mamy do zaoferowania płyty w standardowych formatach znajdujące się na stanie w magazynie. Standardowe formaty płyt z piaskowca to m.in. 30cm x 60cm, 40cm x 60cm, 50cm x 50cm, 60cm x 90cm, 60cm x 120cm, 70cm x 140cm.
Slaby jet to pólprodukt powstający na skutek pocięcia dużego bloku kamienia na „plasterki”. Krawędzie slabu są nieregularne. Średni rozmiar produkowanych przez Piaskowiec i Wapień slabów to 260cm x 160cm. Płyty to produkt gotowy do montażu na elewacji lub powierzchniach poziomych. Płyty moga mieć różne wykończenie powierzchni, może to być cięcie po pile, szlif, piaskowianie etc.
Impregnacja piaskowca jest to zabieg, który choć niekonieczny, przy niektórych typach realizacji może pomóc w uniknięciu lub wyczyszczeniu trudnych do usunięcia rysunków, glonów, mchów będą innych zabrudzeń.
W zaleśności od typu zabrudzenia istnieje szereg substancji o innym działaniu. Jeżeli istnieje duże prawdopodobieństwo, że w miejscu przeznaczenia poziom wilgoci będzie znaczny warto pomyśleć o substancji hydrofobizującej, czyli takiej, która przyspiesza proces wypychania na zewnątrz wchłoniętej wilgoci.
Elewacja, która znajduje się przy ruchliwej ulicy narażona na działanie spalin, kopnięcia przechodniów lub rysunki graffitti można zabezpieczyć substancją, która zapychając pory w płycie piaskowca nie pozwala zabrudzeniom przenikąć wgłąb elewacji. Dzięki temu czyszczenie staje się dużo prostsze, szybsze i bardziej efektywne.
Kamień położony na powierzchniach poziomych, tarasy, chodniki, schody, podjazdy narażony jest na większe odciążenia oraz znaczną eksploatację, dla podniesienia jego wytrzymałości można pokryć go substancją utwardzającą. W zaleśności od wybranego systemu montażu, oraz tego czy powierzchnia znajduje się wewnątrz czy na zewnątrz budyku, można zastosować substancję hydrofobizującą przyspieszającą wysychanie piaskowca.
Częstotliwość impregnacji zależy od stopnia działania substancji szkodliwych. Należy ją powtórzyć po każdym czyszczeniu elewacji.
Piaskowiec jest to kamień bardzo uniwerslany. Jest on stosowany jako materiał okładzinowy przede wszystkim do powierzchni pionowych ale znajduje on zastosowanie również przy płaszczyznach poziomych. Bardzo istotną kwestią jest dostosowanie grubości płyt do jego przeznaczenia powierzchni. Współczesne techniki montażu, wraz z możliwością zastosowania elementów o znacznej grubości pozwalają na wyorzystanie tego surowca nawet do powierzchni przemysłowych narażonych na działanie znacznego obciążenia. Ponadto dla zapewnienia większej wytrzymałości piaskowca istnieje możliwość zastosowania substancji zwiększającej jego twardość a co za tym idzie, wytrzymałość.
14. Jaka jest grubość płyty piaskowca przeznaczonej do klejenia, a jaka płyty pod montaż wentylowany?
Na elewację przeznaczone są płytki grubości 2-3cm, z wyrównaną tylną powierzchnią. Przy montażu tzw. suchym, za pomocą kotew lub stelażu, płyty powinny mieć grubość 4cm, tak, aby zminimalizować ryzyko powstania pęknięcia przy tworzeniu nawiertu.
Płytki mogą być przyklejane do ocieplonej ściany tylko wtedy, gdy izolacja termiczna jest osłonięta siatką zbrojącą i dodatkowo przymocowana kołkami z talerzykami dociskającymi. Na elewację przeznaczone są płytki grubości 2-3cm, z wyrównaną tylną powierzchnią.
Na ocieplonych ścianach zewnętrznych mocowanie płytek bezpośrednio do ocieplenia jest możliwe, jeżli wysokość okładziny nie przekracza 1,5m, a pierwszy rząd płytek spoczywał będzie na stabilnej konsoli umocowanej w ścianie nożnej lub na ścianie fundamentowej. Płyty ociepleniowe powinny być wówczas mocowane do podłoża zaprawą klejową i dodatkowo wzmocnione kotwami (4-6 szt/m2).
Innym rozwiązaniem w sytuacji, kiedy styropian został już położony, jest zamontowanie kamienia stosując kotwy z zachowaniem minimalnej możliwej przestrzeni pomiędzy izolacją a kamieniem, która powinna zostać wypełniona dodatkowo klejem cementowym dodatkowo zabezpieczającym kamień przed pęknięciami. W ten sposób zastosowany zostaje system wentylowany, który jednak nie pełni swojej funkcji wentylacyjnej a pozwala na zamontowanie kamienia na sturopian.
Kamień może być zamocowany za pomocą kleju do wysokości 3cm. Powyżej wysokości 3m płyty powinny zostać dodatkowo zahaczone zaczepami.
Kamień niezlależnie od swojego pochodzenia, aby móc zostać wykorzystany w przemyśle budowlanym musi przejść szereg prób i testów, dzięki którym poznajemy jego parametry techniczne. Prawo zakłada pewne minimalne granice parametrów, które wyznaczają czy dany kamień jest odpowiedni do wykorzystania w realizacjach. Nie ma znaczenia, jakiego pochodzenia jest piaskowiec, ważne, żeby jego parametry spełniały wyznaczone normy.
* Informacje umieszczone powyżej mają charakter informacyjny, firma Piaskowiec i Wapień nie bierze odpowiedzialności za nieprawidłowe ich wykorzystanie.
